پروژه نئو بسیار شبیه اتریوم است و تنها چند ویژگی فنی و اهداف آن با اتریوم متفاوت است
به گزارش بانکینا، ارز دیجیتال نئو (Neo) که پیش از این آنتشر (Antshare) نام داشت، به اتریوم چینی شهرت دارد. پروژه نئو بسیار شبیه اتریوم است و تنها چند ویژگی فنی و اهداف آن با اتریوم متفاوت است که باید دقیقتر بررسی شود. در این مطلب سعی شد به طور کامل به پرسش نئو چیست پاسخ
تاریخچه ارز دیجیتال نئو
سازندگان نئو آن را این گونه تعریف میکنند: نئو (Neo) یک مجموعه غیرانتفاعی بر مبنای پروژه بلاک چین است که به دنبال کاربردیسازی فناوری بلاک چین و مفهوم هویت دیجیتال برای دیجیتالی کردن دارایی و مدیریت دارایی با قراردادهای هوشمند است. به زبان ساده، نئو فراهم کردن بستر اقتصاد هوشمند است.
نئو توسط شرکت تحقیق و توسعه OnChain که در شانگهای مستقر است، ایجاد و توسعه داده شد. بنیانگذاران نئو دا هانگفی (Da Hongfei) و اریک ژانگ (Erik Zhang) هستند. ساخت نئو با تحقیق و برنامهریزی از سال ۲۰۱۴ شروع شد و در سال ۲۰۱۶ این شرکت چینی به سرعت توانست به یکی از ۵۰ شرکت برتر فناوری مالی در چین تبدیل شود.
پروژه نئو هم مثل بسیاری ارزهای دیجیتال دیگر برای تامین سرمایه از روش عرضه اولیه سکه استفاده کرد و توانست ۱۷/۵ میلیون توکن نئو به ارزش ۵۵۰ هزار دلار در مرحله اول و تعداد ۲۲/۵ میلیون توکن به ارزش ۴/۵ میلیون دلار در مرحله دوم بفروشد.
منظور از اقتصاد هوشمند در نئو چیست ؟
در پروژه نئو، هدف اقتصاد هوشمند به سه زیرمجموعه تقسیم میشود:
۱. دارایی دیجیتال
۲. هویت دیجیتال
۳. قرارداد هوشمند
دارایی دیجیتال در پروژه نئو
دارایی دیجیتال میتواند هر چیزی با ساختار دیجیتال باشد که باید دارای حق استفاده و مالکیت باشد. با کمک بلاک چین، دارایی دیجیتال غیر متمرکز، امن، قابل اعتماد و فارغ از دخالت اشخاص ثالث میشود. در اقتصاد هوشمند نئو، دو نوع دارایی دیجیتال در نظر گرفته میشود:
۱. دارایی جهانی
۲. دارایی قراردادی
دارایی جهانی در کل سیستم شناسایی میشود و معتبر است و دارایی قراردادی فقط در حوزه خاصی و در قراردادهای تعیین شده مجاز به استفاده هستند.
هویت دیجیتال در پروژه نئو
برای استفاده از دارایی دیجیتال در اقتصاد هوشمند، وجود هویت دیجیتال قابل اعتماد یک نیاز ضروری است. در پروژه نئو از استاندارد هویتسنجی X.509 که یک مدل صدور گواهی دیجیتال پذیرفته شده است، استفاده میشود. به طور خلاصه برای شناسایی و تایید افراد در این سیستم از چهره، اثر انگشت، صدا، پیامک به موبایل و دیگر روشها استفاده میشود.
قرارداد هوشمند در پروژه نئو
قراردهادهای هوشمند نوعی برنامه هستند که وقتی شرایط قرارداد فراهم شد خود به خود اجرا میشود. یک مثال ساده پرداخت قبضهای ماهانه شما از کیف پول دیجیتال به صورت خودکار است. قراردادهای هوشمند استفادههای مختلفی دارد اما در پروژه نئو به شکلی اساسیتر این مفهوم توسعه داده شده است.
GAS در نئو چیست و چه نقشی دارد؟
در اکوسیستم نئو دو توکن وجود دارد؛ اولی با نام نئو (NEO) که پیش از این Antshares نام داشت و دومی Gas که در ابتدا Antcoins نام داشت. هر کدام از این توکنها کاربرد مختلفی دارند. نئو ارزی است که برای انجام کارهایی خاص در شبکه نیاز است. نئو به واحدهای کوچکتر تقسیم نمیشود. کارهایی مثل راهاندازی عناصر شبکه و نقشآفرینی در توسعه نیازمند نئو است. اما GAS سوخت مورد استفاده در شبکه محسوب میشود. همان طور که در اتریوم، اتر برای اجرای برنامهها و قراردادها نیاز است، در نئو هم GAS ارزی قابل معامله است که برای اجرای پروژههای مبتنی بر نئو نیاز است.
GAS در شبکه نئو برای اثبات سهام است تا انگیزه مشارکت و ایجاد بلوک جدید در نئو باشد. از ابتدا، به ازای هر بلوک نئو، هشت GAS داده میشد که هر سال، یک GAS کاهش مییابد؛ این کار تا زمانی ادامه خواهد یافت که ۱۰۰ میلیون GAS تعیین شده تمام شود. پس از آن هیچ GAS اضافی تولید نخواهد شد.
ویژگیهای نئو چیست؟
- در نئو برای عیبیابی و دفع حملات از سیستم تحمل خطای بیزانس (BFT) به جای اثبات کار یا اثبات سهم استفاده میشود.
- پروژه نئو امکان ذخیرهسازی داده به صورت غیر متمرکز دارد (NeoFS).
- سیستم نئو میتواند در بلاک چینهای خصوصی اجرا شود (NeoX).
- مکانیسمی برای ساخت قراردادهای هوشمند به صورت از قبل برنامهریزی شده دارد.
- مکانیسم رمزنگاری مبتنی بر شبکه برای حل مشکلاتی دارد که توسط رایانههای کوانتومی حل نمیشود و اطمینان از اثبات کوانتومی دارد (NeoQ).
تفاوت اتریوم و نئو چیست؟
اتریوم و نئو چیست" width="700" height="400" />
نئو و اتریوم هر دو پروژههای بزرگی هستند که کاربردشان فراتر از ارز دیجیتال یا سیستمهای پرداخت است. در واقع نئو یک زیرساخت برای انواع پروژههای نیازمند به بلاک چین است. نئو قابل اجرا در بلاک چینهای عمومی یا خصوصی است و حتی میتواند به عنوان واسطه بین چند بلاک چین عمل کند. نئو با این هدف طراحی شده است که بتواند با سیستمهای سنتی درهم آمیخته شود. اگر تفاوتهای فنی اتریوم و نئو را بررسی کنیم، نئو از چند زبان برنامهنویسی مثل C# ،Net ،VB و Java پشتیبانی میکند اما اتریوم از زبان مخصوص خودش، Solidity پشتیبانی میکند که با توجه به کم کاربرد بودن این زبان توسعه در بستر اتریوم را سخت میکند. نئو در مقایسه با اتریوم پلتفرمی با انعطاف بیشتر است.
نئو پروژه بزرگی است که طبق اخبار گزارش شده حمایت دولت چین و چند شرکت بزرگ را دارد. نئو و ارز دیجیتال آن برخلاف ارزهایی مثل بیت کوین کمتر شناخته شده هستند. شاید دلیل اصلی این ناشناخته بودن، کاربرد وسیع آن و همین طور داشتن دو توکن است که کمی گیجکننده است. در حال حاضر توکن نئو رتبه هشتم از نظر ارزش بازار میان ارزهای دیجیتال را دارد. هر چند نئو هم قابلیت استفاده به عنوان پول دیجیتال و سیستم پرداخت را دارد اما هنوز نتوانسته یک رقیب جدی برای ارزهای دیجیتال مشابه باشد.
منبع: پیمنت ۲۴